Elmie's verhaal
Functionele voeding
Ik ben opgegroeid met een moeder die alle dagen voor het gezin en knecht kookte: grote pannen dus. Met voldoende energie om de hele dag op de boerderij te kunnen sjouwen en werken. ‘Elmie, maak jij een pan met roerei, de jongens moeten wel goed gegeten hebben. Haal wortels uit de tuin en pluk een emmertje boontjes.’ Dit bleek ook prima sportvoeding voor mij. Korfballen, handballen, snorkelen, taekwondo: volop energie!
Vallen & opstaan
Een levensles uit mijn sportopleidingstijd. Ik woonde op kamers, kookte zelf mijn potje. Elke woensdag stond er van 8 tot 10 judo op het programma. Maar na een uur ging ik stilletjes op het bankje zitten. De judoleraar keek het enkele weken aan en vroeg me toen: ‘eet je wel genoeg?’ Ik ontdekte: die ene boterham kaas als ontbijt doet wonderen!
Willen is niet kunnen
Ook in mijn leven bleek willen lang niet altijd kunnen te betekenen. Ik wilde graag stoppen met roken maar kon het jarenlang niet. ‘Eigen schuld dikke bult’. Ik durfde geen hulp te vragen. Wat motiveerde mij dan toch om dit patroon te doorbreken? Ik wilde me fit voelen. En ik wilde een voorbeeld zijn voor kinderen.
Nu weet ik: ga het proces aan, heb het lef en vraag en accepteer hulp als het nodig is.
Funfactor
Om lekker te werken als sportinstructrice en personal trainer, is het voor mij heel belangrijk dat ik een goede conditie houd. En ook leuke hobby’s zoals wintersport vragen om een goede voorbereiding. Dat motiveert mij om me elke winter in te schrijven voor schaatslessen. Door de routine dat de schaatsvrienden me elke winter trouw op komen halen, hou ik het gemakkelijk vol. Dat helpt!
